Aliya İzzetbegoviç Konuşmalar Şehir o günlerde patlamalardan dolayı tam bir sarsıntı yaşıyordu. Havan mermisi patlamaları her yönden görülebiliyordu. Yerde yatan bir kadın aniden haykırdı: ‘Başkanım, korkmuyor musunuz?’ ‘Elbette korkuyorum’ dedim. Cevabımdan dolayı şaşkınlığa uğradığı çok açıktı. ‘Ben de normal bir insanım ve ben de korkarım’ dedim “Cesaret, hemen hemen herkeste olduğu gibi, hiç korkmadığımız anlamına gelmez. Cesaret, güdülerinizi korkularınızdan daha kuvvetli hale getiren şeydir.” “Bombalar patlıyor ve bizler kendi ‘Saraybosna ruletimizi’ oynuyorduk. Kimimiz su ve ekmek aramak, kimimiz işe gitmek için dışarı çıkıyoruz ve savaş muhabirleri, barışın gelmesini bekleyerek otellerinde oturuyorlar.” “İnsanlara güvensizlik duymayın. Başka türlü olduklarını ispat edene kadar, onlara güvenin. Şüphenin size engel olmasına izin vermeyin. Bizler küçük bir komplo toplumu yaratmak niyetinde değiliz. Her bireye ihtiyacımız var ve onlardan birçoğunu kay...
Şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi: "Ey kavmim! Bu elçilere uyun." "Sizden hiçbir ücret istemeyen kimselere uyun, onlar hidayete erdirilmiş kimselerdir." "Hem ben, ne diye beni yaratana kulluk etmeyeyim. Oysa siz de yalnızca ona döndürüleceksiniz." Yasin 20-23