Modernizm, müziğin anlamını da değiştirmiştir bana kalırsa. Kadîm kültürlerin müzik ile makrokosmos arasında kurduğu ilişki, modernlikle birlikte başka bir içerikle ifade edilmiştir. Artık 'Yaradan' görmezden gelinmektedir ve müzik, yaratıcısı ile bağını koparma yoluna giren insanın yalnızlığını, bencilliğini ifade eden 'seküler' bir araç haline gelmiştir. Rene Guenon'un 'Modern Dünyanın Bunalımı' adlı çok önemli kitabını yıllar önce ve notlar alarak okumuştum. Aldığım notları geçenlerde arşivimi karıştırırken buldum ve oturup sadece notları okudum. Guenon'un 'gerçek simya' ile ilgili yazdıkları ve yaptığı tesbitler gerçekten kayda değer tesbitlermiş, bu tesbitleri aynen alıp müziğe uyarlamak mümkün. Guenon'un bu tesbitleri sadece müziğe değil, ama aynı zamanda bütün ilimlere uyarlanabilecek cinsten bir tesbit olarak da dikkat çekici. Guenon, kitabın 63-64. sayfalarında diyor ki; 'Gerçek simya aslında hem kozmolojik düzleme özgü bir...
Şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi: "Ey kavmim! Bu elçilere uyun." "Sizden hiçbir ücret istemeyen kimselere uyun, onlar hidayete erdirilmiş kimselerdir." "Hem ben, ne diye beni yaratana kulluk etmeyeyim. Oysa siz de yalnızca ona döndürüleceksiniz." Yasin 20-23