Kurban Bayramı bizim coğrafyamızın en şenlikli gösterisidir. Allah için kurban kesmenin anlamı, hikmeti, metafiziği ne olursa olsun dışa yansıyış biçimi tam bir şenliktir. Dinin fert planında olanca derinliğiyle birlikte insan dışı mahluku, bir hayvanı da katarak toplumsala yansıtılarak hayatımızın şenliklenmesi, şenlendirilmesi, yani bayrama dönüşmesi... Kurbanın sosyalleşmeye, sosyoekonomik fedakarlığa, paylaşıma (tüm bu boyutlarıyla beraber) indirgemeden feda etmeyi, kurban olamayı ve kurban etmeyi içeren hikmetiyle alabildiğine bireyin manevi yıkanmasına işaret eder. Kurban etmeyenin kurban olacağı bir meselesi olabilir mi? Bunca hikmetine rağmen 'insan teki'nin ve toplum planındaki ilişkilerin şenliklenebilmesi bayram oluşun hikmetiyle birebir alakalı. Akan kanın mikrokosmos planında insan tekine telkin ettiği insanilik, bir can kurban etmenin kendi iç dünyasına akseden içiçe hikmet ve ibret parıltılarına dönüşmez mi... Kurban/lık kesmeyen, kan akıtmayan bireylerin p...
Şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi: "Ey kavmim! Bu elçilere uyun." "Sizden hiçbir ücret istemeyen kimselere uyun, onlar hidayete erdirilmiş kimselerdir." "Hem ben, ne diye beni yaratana kulluk etmeyeyim. Oysa siz de yalnızca ona döndürüleceksiniz." Yasin 20-23